Konserwacja zabytków i dzieł sztuki

Konserwacja zabytków i dzieł sztuki to proces i nauka związana z ochroną, zachowaniem i przywracaniem wartości historycznych, artystycznych oraz kulturowych obiektów. Celem konserwacji jest zabezpieczenie dzieł przed degradacją i uszkodzeniami oraz ich długoterminowe utrzymanie w możliwie najlepszym stanie.

Konserwacja obrazów

Obrazy z upływem czasu ulegają zniszczeniu, zabrudzeniu czy też innym uszkodzeniem. Każdy obraz poddaję ocenie i w zależności od stanu zniszczeń wykonuję kolejne etapy.

Odczyszczenie

Za pomocą odpowiednio dobranych środków chemicznych usuwa się zabrudzenia oraz starą powierzchnię werniksu.

Dublaż

W zależności od stanu obrazu wykonuje się podklejanie obrazów nowym płótnem, prostowanie zdeformowanych, pofalowanych podłoży i konsolidację rozwarstwień w strukturze płótna. Użycie stołu dublażowego umożliwia wykonanie prac o mniej inwazyjnym dla obiektów charakterze.  Dzięki sterownikom elektronicznym płynnie regulującym podciśnienie i temperaturę zapewnia się  większe bezpieczeństwo konserwowanym dziełom. Na wyposażeniu pracowni jest specjalistyczny niskociśnieniowy grzany stół próżniowy, wykorzystywany do dublażu na ciepło i na zimno, do prostowania i konsolidacji, do konserwacji malarstwa, papieru i tkanin.

Uzupełnianie ubytków

W przypadku obrazów posiadających ubytki zaprawy uzupełnia się je odpowiednio sporządzonym kitem, dopasowanym do oryginału.

Uzupełnianie warstwy malarskiej

Obraz uzupełniony o ubytki strukturalne poddaje się  konserwacji estetycznej polegającej na podmalowaniu niezbędnych fragmentów, wypunktowaniu oraz scaleniu kolorystycznemu.

Werniksowanie

Obraz po konserwacji zabezpiecza się warstwa werniksu, który jednocześnie uwydatnia kolory.

Włodzimierz Tetmajer kobieta z gałęziami

Konserwacja obrazu Włodzimierza Tetmajera „Kobieta z gałęziami” była skomplikowanym i wieloetapowym procesem, który wymagał dużej precyzji oraz umiejętności. Prace te rozpoczęły się od demontażu poszczególnych elementów, w tym ramki z listewek oraz płótna z krosna. Następnie przystąpiono do sklejenia podobrazia, co miało na celu przywrócenie stabilności całej struktury obrazu.

Jednym z kluczowych kroków była staranna konserwacja powierzchni obrazu. Na początku oczyszczono lico oraz odwrocie, usuwając warstwy kurzu, a także luźne nawarstwienia, które mogły wpływać na kondycję dzieła. W tym etapie usunięto także pociemniałe werniksy, szelaki oraz wcześniejsze retusze, które mogły zasłaniać oryginalną kolorystykę i fakturę pracy.

Kolejnym krokiem było wykonanie dublażu na nowe płótno lniane, które miało na celu wzmocnienie obrazu. Proces ten był przeprowadzany na stole niskociśnieniowym, co zapewniło delikatne i równomierne napięcie całej struktury. Uzupełnienie ubytków w gruncie kitem oraz opracowanie ich powierzchni zgodnie z fakturą otoczenia sprawiły, że obraz zyskał większą spójność.

Następnie obraz został napięty na nowe krosno samorozprężające, co zapewniło mu odpowiednią elastyczność i stabilność. Kluczowym elementem konserwacji było uzupełnienie ubytków warstwy malarskiej, które zostały scalone do oryginału, co przywróciło dziełu jego pierwotny wygląd.

Na zakończenie, na lico obrazu nałożono werniks, który nie tylko zabezpieczył pracę, ale także podkreślił jej kolorystykę oraz głębię. Cały proces konserwacji „Kobiety z gałęziami” był złożonym przedsięwzięciem, które wymagało zaawansowanej wiedzy w dziedzinie konserwacji dzieł sztuki.

ZŁOCENIA

Do wykonania profesjonalnego złocenia trzeba użyć odpowiedniego pulmentu, dokładnie wyszlifować powierzchnię i posiadać spore doświadczenie by efekt był zadawalający. Wykonuję złocenia na różnych materiałach. Zarówno na drzewie, ścianie jak i na płótnie.